Kew Gardens - Królewskie Ogrody Botaniczne w Londynie

Londyński ogród botaniczny Kew Gardens (The Royal Botanic Gardens at Kew) to 132 hektarowy obszar wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Historia ogrodu sięga XVIII w, kiedy księżna Augusta (matka przyszłego króla Jerzego III) założyła niewielki ogród botaniczny w 1759 r. na terenach rekreacyjnych w Kew. Dla publiczności obszar ten został udostępniony dopiero w 1840 r., po przekazaniu go we władanie rządowi brytyjskiemu. Warto dodać, że na terenie ogrodu znajdują się budynki i konstrukcje wpisane na angielską listę zabytków klasy I i II, a aktualna ilość roślin w całym kompleksie to ponad 50 000.  

Do Kew Gardens można dotrzeć różnymi środkami transportu, w tym również metrem - podróż z centrum trwa około 30-40 min. Idąc od stacji metra w ciagu kilku minut docieramy do jednego z głównych wejść do ogrodu - Victoria Gate. Bilet wstępu można bez problemu kupić w kasie. 

Zwiedzanie Kew Gardens rozpoczęłam od palmiarni (Palm House), która znajduje się niedaleko wejścia. Budynek palmiarni został ukończony w 1848 r., a w jego głównej części na wysokości 9 m została zainstalowana metalowa galeria, umożliwiająca podziwianie palm z wysokości ich koron. Wśród znajdujących się tu różnorodnych roślin, wiele jest zagrożonych wyginięciem, a niektóre już wymarły w środowisku naturalnym. W palmiarni możemy zobaczyć m.in. kauczukowce, afrykańskie palmy olejowe (m.in. olejowiec gwinejski) czy kakaowce. Za palmiarnią znajduje się fantastyczny ogród różany (Rose Garden) ze 170 gatunkami tych kwiatów, a obok niewielki budynek ze wspaniałymi liliami wodnymi (Waterlily House).  

Pomiędzy palmiarnią a oranżerią rozciąga się The Great Broad Walk - imponująca promenada o długości ponad 320 metrów, wzdłuż której znajdują się olśniewające rabaty prezentujące spektakularną gamę roślin. To niesamowita uczta dla zmysłów, zarówno wizualnych jak i zapachowych. Idąc wzdłuż promenady zza majestatycznych drzew wyłania się metalowa konstrukcja nazwana ulem (The Hive). Mierzący ponad 17 m wysokości ul został zaprojektowany w celu podkreślenia niezwykłego życia pszczół i ich potężnej roli w podtrzymaniu życia. Ta imponująca konstrukcja znajduje się w sercu kwietnej łąki, a po wejściu do jego środka można poczuć się jak w prawdziwym ulu.

W północnej części ogrodu znajduje się Kew Palace - najstarszy budynek w Kew Gardens, a zarazem najmniejszy z brytyjskich pałaców królewskich, służący jako letnia rezydencja króla Jerzego III. Zbudowany w 1631, znany pierwotnie jako Dom Holenderski, został zakupiony przez króla, który wolał swoje wiejskie posiadłości od życia dworskiego, spędzając wiele szczęśliwych lat w Kew Palace ze swoją żoną królową Charlotte i ich 15 dziećmi. Z tyłu budynku znajduje się „Ogród Królowej” z istniejącymi w Anglii do XVII wieku roślinami, uważanymi za posiadające właściwości lecznicze. 

Kolejnym miejscem, którego nie mogłam ominąć to cudna dolina z rododendronami (Rhododendron Dell). W tym czasie (koniec maja) wszystkie różaneczniki fantastycznie kwitły, tworząc imponującą aleję schowaną pod ogromnymi drzewami i obniżającą się w kierunku rzeki. Ilość rododendronów, ich wielkość, różnorodność i kolorystyka stanowi piękną dekorację tego zakątka Kew Gardens sprawiając, że w całej dolinie unosi się wspaniały zapach. Wiele okazów rododendronów zostało przywiezionych przez sir Josepha Hookera (od 1855 r wicedyrektor ogrodów w Kew; późniejszy dyrektor) ze swoich podróży w Himalaje w połowie XIX wieku, które do dziś tu kwitną, w tym unikalne hybrydy, których nie można znaleźć nigdzie indziej na świecie.

Idąc dalej główną alejką docieramy do Syon Outlook - miejsca z widokiem na Tamizę i leżący po przeciwnej stronie rzeki Syon Park, gdzie można siąść i odpocząć na jednej z kilku ustawionych tu ławeczek. Stamtąd udałam się w kierunku mostu prowadzącego przez jezioro (Lake Crossing). Konstrukcja mostu, wykonanego z granitu i brązu i oddanego do użytku w 2006 r., sprawia wrażenie, jakby tworzyła jednolitą ścianę. Jednak patrząc pod innym kątem, a szczególnie w momencie przechodzenia przez most, widać, że słupki nie są ze sobą połączone, umożliwiając widok na wodę. Warto wspomnieć, że most zdobył specjalną nagrodę Królewskiego Instytutu Architektów Brytyjskich w 2008 roku. 

Następnym ciekawym miejscem jest znajdująca się niedaleko jeziora ścieżka w koronie drzew (Treetop Walkway). Otwarta w 2008 r. ścieżka zabiera gości na 200-metrowy spacer 18 metrów nad ziemią, skąd można podziwiać korony otaczających drzew,kasztanów jadalnych, buków, kasztanowców i różnych gatunków dębu. Widać stamtąd także centrum Londynu! Taki spacer dostarcza niezapomnianych doznań. Jednak należy pamiętać, że podłoga ścieżki jest wykonana z perforowanego metalu i ugina się pod stopami, a cała konstrukcja kołysze się na wietrze ;)

Niedaleko Treetop Walkway położona jest największa na świecie zachowana szklana konstrukcja wiktoriańska - Temperate House. Budynek szklarni został oddany do użytku w 1859 roku. Na jego powierzchni, dwukrotnie większej niż powierzchnia palmiarni, znajdują się rośliny i drzewa ze wszystkich umiarkowanych regionów świata. Zgromadzona tu kolekcja liczy 10 000 roślin wchodzących w skład 1500 gatunków pochodzących z Afryki, Australii, Nowej Zelandii, obu Ameryk, Azji i wysp Pacyfiku. W 2018 roku Temperate House został uznany za „Najlepszy skarb narodowy Wielkiej Brytanii” w konkursie National Geographic Traveler Magazine Reader Awards. 

W południowo-wschodnim zakątku Kew Gardens znajduje się Wielka Pagoda (Great Pagoda) - chiński budynek ukończony w 1762 roku jako prezent dla księżnej Augusty, zaprojektowany przez Sir Williama Chambersa, który wiele lat spędził w Azji Wschodniej podróżując i studiując architekturę. W tamtych czasach z Wielkiej Pagody można było podziwiać jeden z najwcześniejszych i najpiękniejszych widoków Londynu z lotu ptaka. Podczas II Wojny Światowej budynek służył do potajemnego testowania modeli bomb. 

Mój spacer po ogrodzie botanicznym trwał kilka godzin i mimo, że udało mi się dotrzeć do wszystkich miejsc, które chciałam zobaczyć, to wiem, że jest tam jeszcze mnóstwo punktów wartych odwiedzenia. W Kew Gardens znajdują się bowiem interesujące budynki, budowle,  galerie sztuki, ogrody tematyczne, a przede wszystkim wspaniałe kolekcje roślin z całego świata, niejednokrotnie zagrożone wyginięciem lub w ogóle nie istniejące już w środowisku naturalnym. Można tu fantastycznie odpocząć od szybkiego tempa życia w wielkim mieście i przy okazji wiele się nauczyć. Bo przecież nawet dzieci to wiedzą, że: „Plants need sun to make their own meals, and we need plants for our forests and fields” ;)